تاثیر جراحی فتورفرکتیو کراتکتومی در بهبود حرکات لرزشی و کیفیت بینایی در بیماران نزدیک‌بین دچار نیستاگموس مادرزادی

هدف: تعیین تاثیر جراحی فتورفرکتیو کراتکتومی در بهبود حرکات لرزشی و کیفیت بینایی بیماران نزدیک‌بین با و بدون آستیگماتیسم دچار نیستاگموس مادرزادی. روش پژوهش: این مطالعه، یک گزارش موارد مداخله‌ای آینده‌نگر بر روی بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی با نزدیک‌بینی بیش‌تر یا مساوی 1- دیوپتر می‌باشد. برای همه بیماران قبل و سه ماه پس از جراحی فتورفرکتیو کراتکتومی، معاینات کامل چشمی شامل تعیین حدت بینایی تک و دو چشمی، حساسیت کنتراست و ویدیو نیستاگموگرافی (شامل متغیرهای فرکانس، دامنه و شدت نیستاگموس) صورت گرفت و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند. یافته‌ها: در مجموع 24 چشم از 12 بیمار با میانگین سنی 2±23 سال، مورد بررسی قرار گرفتند. متوسط عیب انکساری بیماران قبل از عمل به صورت معادل‌کروی 65/1±82/2- دیوپتر و آستیگماتیسم 14/1±33/1- دیوپتر و پس از عمل به صورت معادل‌کروی 25/0±26/0- دیوپتر و آستیگماتیسم معادل 51/0±31/0- دیوپتر بود که این تغییرات معنی‌دار بود (001/0P<). حدت بینایی بر اساس واحد لوگمار به صورت معناداری افزایش یافت به طوری که در دید تک‌چشمی از 21/0±36/0 به 25/0±27/0 و در دید دوچشمی از 2/0±33/0 به 16/0±17/0 رسید (001/0 P<). میزان حساسیت کنتراست در فرکانس‌های پایین (001/0P<)، متوسط (001/0P=) و بالا (01/0P=) بهبود معناداری داشت. میزان فرکانس، دامنه و شدت نیستاگموس‌های پس از جراحی PRK به طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0 P<). رابطه معنی‌داری بین میزان بهبود معادل کروی و بهبود کنتراست و حدت بینایی و شاخص‌های حرکتی نیستاگموس مشاهده نشد. نتیجه­گیری: جراحی فوتورفرکتیو کراتکتومی در بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی، دید تک‌چشمی و دوچشمی را به طور معناداری افزایش داد. هم‌چنین حساسیت کنتراست و شاخص‌های حرکتی نیستاگموس ( فرکانس، دامنه و شدت) به میزان قابل توجهی پس از انجام جراحی در بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی بهبود یافت. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1394؛ دوره 21، شماره 1: 9-3.